«نوگرائی» در برابر «سنّت گرائی» به کار گرفته شده است. این اصطلاحات بعدها در درون «جنبش احیای دینی» مطرح شدند و بیان کننده دو جریان عمده در درون جنبش است. هنگامی که جنبش یا نهضت احیای دینی با بُعد رسالت بیداریِ مسلمانها آغاز می شود و سپس به مرحله احیا یا بازسازی اندیشه دینی میرسد، تدریجاً دو جریان پیدا میشود.
نوگرائی به طور خلاصه کوششی است برای تطبیق اندیشه های دینی با شرائط روز و یافتن پاسخ ها و راهکارهای مناسب و جدید برای سؤالات و مشکلات امروز جوامع اسلامی بر طبق اصول و ارزشهای دینی. برخلاف جریان سنتگرائی که فقط گذشته نگر است و فکر میکند با همان فرمول های قدیمی می تواند به سؤالات امروزی نیز جواب بدهد.[1]
[1] - روشنفکری دینی و چالش های جدید، ابراهیم یزدی، چاپ اول 1386، انتشارات کویر، شابک: 2-37-8161-964، صص 19 و 20
درباره این سایت