«روزه وصال» چیست و چه حکمی دارد؟

پاسخ:

یکی از انواع روزه‌های حرام «روزه وصال» است[1] که به دو صورت قابل تفسیر است:

1. در وقت نیّت روزه، قصد تأخیر افطار تا سحرِ روز بعد را داشته باشد؛ یعنی شام و سحر را یکی کند.[2] امام صادق(ع) فرمودند: «الْوِصَالُ‏ فِی‏ الصِّیَامِ‏ أَنْ‏ یَجْعَلَ‏ عَشَاءَهُ سَحُورَه‏؛ وصال در روزه یعنی غذایش را تنها در سحر بخورد.»[3]

2. در وقت نیّت، قصد روزه گرفتن دو روز پشت سر هم  راداشته باشد، بدون آن‌که در شب، روزه خود را افطار کند.[4]

پیامبراکرم(ص) فرمودند: «لَا وِصَالَ فِی صِیَامٍ یَعْنِی لَا یَصُومُ‏ الرَّجُلُ‏ یَوْمَیْنِ‏ مُتَوَالِیَیْنِ‏ مِنْ‏ غَیْرِ إِفْطَارٍ؛ وصال در روزه نباید باشد، یعنی نباید دو روز پشت سر هم و بدون افطار روزه بگیرد.»[5]

اما اگر از ابتدا قصد وصل کردن نداشته باشد، حرام نیست.[6]

روزه وصال به دلایلی حرام است:

الف) روایات ناظر به حرمت این نوع از روزه؛ مانند «صَوْمُ‏ الْوِصَالِ‏ حَرَامٌ‏؛ روزه وصال حرام است.»؛[7] و «لَا وِصَالَ‏ فِی‏ صِیَامٍ‏‏‏ .؛ وصل در روزه وجود ندارد.»[8]

ب) بدعت بودن روزه وصال؛ زیرا خداوند متعال روزه از اذان صبح تا شب را واجب کرده؛ لذا کسی بیشتر از این مقدار روزه بگیرد، بدعت در دین گذاشته که حرام است.[9]

ج) اجماع فقهاء بر حرمت روزه وصال.[10]